Als Kenk hab ich emmer jeär vör mich en de Eck jeseäte on vör min Pöppkes jehäkelt on jestrick, av ut kleene Stoffafvällkes e Kledsche jenett. Doabee han ich mich männich Kiir en di Vengere jestoake on dat hät emmer jeblot. Mama had damals ene Vengerhot ut Aluminium met boave e paar Külkes dreh; dat sollet wal Verziirung sin, ävver enes Dares han ich, als ich deä Vengerhot stikkum erutjeholt had, di Noal dur sue en Stell durjestuete, on di Noal stoak en mine Fenger. Oane Hölp jing di net miir erut.

Min Oma haad van mi Pech jehüürt, se breit mich be deä nächste Besöök ene Vengerhot ut Porzellan möt, fein verpackt met e Körtche dröm. Als ich dat Päkske utjeweggelt hab, han ich mich sue jefreut, dat ich ene eje Vengerhot möt en jlatte Kupp kreech, dat ich deä direkt utprobiire woll. Doabee feel deä mich ut de Hand op deä Steenboam. No haat ich jenau twiie halve Deele, wi durjeschniie, di send dann wör tesamme jeklävt worde, on hant noch bes en deä Kreech op mine Neitdösch jestange als Mahnung, net so hastig to siien.

(hj)